Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis  »  

>>>Kup "matura cd" !!!<<<

 

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Aktualne zagadnienia doby pozytywizmu w twórczosci Konopnickiej i Sienkiewicza (i innych). Pozytywizm rozwinal gatunki epickie, poniewaz to one wlasnie najbardziej nadawaly sie do wyrazania idei i mysli dominujacych w tej epoce. Zadaniem literatury pozytywistycznej bylo badanie rzeczywistosci, odzwierciedlanie jej, przekazywanie wzorców ideowych i osobowych. Zadaniem pisarza byla sluzba idei, spoleczenstwu, a zarazem przewodzenie innym, wskazywanie drogi rozwoju. Dzielo literackie powinno zatem nie tylko wzruszac, ale przede wszystkim uczyc, oddzialywac. Wsród gatunków prozatorskich szczególna uwage zwrócic nalezy na nowelistyke, która stala sie orezem pozytywistów w walce o nowy, lepszy swiat. Nowela jest krótkim utworem epickim, charakteryzujacym sie niewielkimi rozmiarami, o niezwykle rygorystycznej i zwartej kompozycji. (Typowa nowela to zaledwie pare stron tekstu.) Takie ograniczenie formalne powoduje róznorakie nastepstwa, z których wynikaja zasadnicze cechy noweli. Akcja tego utworu musi byc niezwykle zwiezla i wyraznie zarysowana. Wyelminowane zostaje wszystko, co jest zbedne, a wiec luzne epizody, ilosc bohaterów glównych oraz postaci pierwszoplanowych. Nowela nie zawiera takze opisów przyrody, rozwleklych charakterystyk bohaterów, dygresji i komentarzy odautorskich. Fabula musi byc prosta i przejrzysta, musi sie wiec skladac z jednego watku glównego, bez watków pobocznych. Akcja musi rozwijac sie szybko, sprawnie. Wydarzenia powinny nastepowac po sobie szybko, a kazde z nich powinno miec dla bohatera doniosle znaczenie. Rozwiazanie akcji powinno byc wyrazne, latwe do zauwazenia i okreslenia przez czytelnika. Nowele powinna konczyc pointa, równiez nietrudna do odczytania dla przecietnego odbiorcy tekstu. Nowelistyka polska podlegala w okresie pozytywistycznym stopniowej ewolucji. Poczatkowo jej autorzy korzystali z tradycyjnych schematów, wzbogaconych skladnikami ideowymi programu. Stad bliski zwiazek noweli i opowiadan z ówczesnymi gatunkami publicystycznymi. Fabulu nowel mialy charakter tendencyjnie uformowanego pozytywistycznego przykladu. Najsilniej jednak nowelistyke z publicystyka laczyla wspólnota problematyki. Wynikala ona z obowiazujacego w pozytywizmie nastawienia na aktualnosc oraz z obowiazku interwencyjnosci. Aktualnosc oznaczala propagowanie srodkami literackimi tez programowych, a wiec zalozen pracy u podstaw i pracy organicznej . Stosunek pisarzy do waznych problemów epoki traci z czasem znamiona tendencyjnosci. Obraz swiata przedstawionego w nowelistyce staje sie skomplikowany i niejednoznaczny, a jego ujecie realistyczne. W schylku lat siedemdziesiatych optymizm wczesnych utworów ustepuje miejsca coraz bardziej widocznemu pesymizmowi. Bohaterowie ponosza niezasluzone kleski, spotykaja sie z niezrozumieniem, obojetnoscia, a nawet wrogoscia srodowiska. Szczególnego znaczenia w pozytywistycznej nowelistyce nabiera problem bohatera, którym jest czlowiek z ludu. Wlasciwie wystepuje on w nowelach wszystkich pisarzy: Sienkiewicza ( Szkice weglem , Janko muzykant , Jamiol , Bartek zwyciezca ), Orzeszkowej ( Tadeusz ), Prusa ( Antek ) i innych. W ówczesnej nowelistyce swiat chlopski to przede wszystkim swiat ludzi skrzywdzonych. Przeslanki krzywdy tkwia w ciemnocie i nedzy srodowiska, które jest bezbronne wobec bezwzglednych i amoralnych jednostek. Kleski postaci z ludu to takze wynik obojetnosci warstw oswieceniowych i ich klasowego egoizmu. Równoczesnie twórczosc nowelistyczna wydobywa te pierwiastki chlopskiego bohatera, które dowodza jego wysokiej wartosci etycznej i heroizmu, uzdolnien ( Antek , Janko muzykant ) czy pracowitosci i uporu ( Za chlebem ). Nowela pozytywistyczna w stopniu dotad nie spotykanym tworzy literacki obraz miasta i jego mieszkanców. O ile wies przedstawiona w nowelach stanowila z reguly obszar tradycyjnych i ustabilizowanych stosunków, przedstawionych na tle przyrody, o tyle temat miasta powstal w zwiazku z nowoczesna problematyka cywilizacyjna. Miasto jako miejsce rozwoju przemyslu i nowej techniki w sposób bardziej widoczny zmienia losy postaci, tym bardziej, ze autorów interesuja przede wszystkim srodowiska plebejsko - robotnicze i urzednicze. Miasto, jego ulice i fabryczny pejzaz stanowia ich swiat, wplywaja na bieg zycia. W tej zamknietej przestrzeni miejskiej rozgrywaja sie dramaty, których znaczenie urasta czesto do rangi uniwersalnej. Dramat milosci malzenskiej w Kamizelce Prusa czy matczynej w Dymie Konopnickiej, psychologiczna kleska Mendla Gdanskiego - to pierwsze z brzegu przyklady. Humanitaryzm autorów nowel wyraza sie najpelniej w zdecydowanym eksponowaniu tematyki dzieciecej. Wiaze sie ona w sposób oczywisty z pedagogicznymi zainteresowaniami tej epoki, ale swiatopogladowe przyczyny wybory siegaja znacznie dalej. W losach bezbronnych dzieci najostrzej odzwierciedla sie zlo wspólczesnosci. Dziecieca ufnosc i uczucia ponosza porazke w zetknieciu z bezwzglednym swiatem doroslych, a pragnienia nie moga sie zrealizowac, prowadzac do kleski i smierci malych bohaterów. Ginie skatowany Janko Muzykant, umiera z wyczerpania Michas ( Z pamietnika poznanskiego nauczyciela ), tonie pozbawiony opieki doroslych Tadeusz w noweli Orzeszkowej. Dzieci sluza tez ukazaniu zmian w zyciu doroslych - nieszczescie niewidomej dziewczynki wyzwala odruch dobroci u egoistycznie dotad postepujacego pana Tomasza ( Katarynka Prusa). Widzenie swiata oczyma dziecka pelni róznorakie funkcje w nowelach Konopnickiej, np. nieswiadomosc wlasnej sytuacji, pozwalajaca na beztroske w momentach tragicznych, stwarza niezwykly efekt artystyczny i swiatopogladowy w Naszej szkapie . Problemy obecne w programach i publicystyce okresu poszerzaly krag tematów literackich. Zagadnienia asymilacji, zwlaszcza Zydów, podejmowala Orzeszkowa i Konopnicka ( Mendel Gdanski ); problematyka emancypacji znalazla odzwierciedlenie u Orzeszkowej, natomiast o spolecznej genezie przestepstw kryminalnych pisala Orzeszkowa w Opowiadaniach prawnika i Konopnicka w Obrazkach wieziennych . Pozytywistyczna nowela odslania zatem rózne aspekty wspólczesnego zycia, poddajac je analizie i ocenie. Swiat w niej przedstawiony odtwarzal codziennosc kryjaca w sobie dramaty i psychologiczne niespodzianki. Dzialo sie tak dlatego, ze nowelisci odchodzili coraz czesciej od ilustrowania tez publicystycznych i konstruowali losy ludzkie tak, aby ukazac mechanizm uwiklania ich w nowa, zmieniajaca sie rzeczywistosc. Szczególne miejsce w twórczosci nowelistów zajela problematyka patriotyczna. Trudnosci w zrealizowaniu tematu byly olbrzymie. Przeszkode stanowila cenzura zaborców, czujna na wszelkie aluzje do spraw narodowych. Istnialy równiez bariery psychologiczne, stworzone przez spoleczny zakaz krytykowania narodowej przeszlosci. Pisarze musieli zatem poslugiwac sie omówieniami, przemilczeniami, metaforyzacja. Mimo to powstaly wówczas takie nowele patriotyczne, jak Latarnik czy Z pamietnika poznanskiego nauczyciela Sienkiewicza, A.. B.. C.. Orzeszkowej czy caly jej pózniejszy cykl Gloria victis . Stanowily one dowód, ze pominiecie tej sfery przezyc przez literature bylo niemozliwe. W nurcie tym objawia sie powrót do tradycji romantycznych, najbardziej widoczny w nowelach Sienkiewicza i Orzeszkowej. Wieloproblemowy charakter nowelistyki nie rozstrzyga rzecz jasna o znaczeniu i wartosci utworów. Wiele z nich to raczej dokumenty epoki, schematyczne ilustracje programu. Prawdziwa wartosc maja jednak te, które maja szersze znaczenie i sens, odnosza sie do wartosci humanitaryzmu, demokratyzmu, patriotyz- mu. Nowele pozytywistyczna w jej szczytowym okresie cechuje gleboko humanistyczny stosunek do czlowieka nizin . Zdecydowanie zmienia sie pole obserwacji spolecznej, widoczna staje sie potrzeba uksztaltowania nowych zasad stosunków miedzyludzkich. Henryk Sienkiewicz. Nowela Szkice weglem powstala w Kalifornii, w roku 1876. Utwór ten ukazuje tragiczna sytuacje chlopa w zaborze rosyjskim, juz po wejsciu w zycie ustawy uwlaszczeniowej (1864). Nowela ta oskarza ludzi, którzy odpowiadaja za sytuacje najubozszych, najbardziej uposledzonych ekonomicznie i prawnie warstw spolecznych. Chlop pada ofiara nie tylko rosyjskich przesladowców, ale takze, a nawet przede wszystkim, ofiara zdeprawowanych polskich urzedników, ziemian i duchownych. Ludnosc wiejska znajduje sie w polozeniu beznadziejnym - chlopi nie znaja jezyka rosyjskiego, nie znaja prawa, nie rozumieja zasad ustawy uwlaszczeniowej, do tego sa analfabetami. Wszystkie te czynniki powoduja, ze bohater noweli, ciemny chlop (Wawrzon Rzepa), staje sie latwa ofiara dla carskiej administracji i prymitywnego w gruncie rzeczy pisarza gminnego. Rzecz dzieje sie we wsi Barania Glowa, co jest elementem gorzkiej autorskiej ironii. Z pamietnika poznanskiego nauczyciela to nowela, majaca forme... pamietnika. Przedstawiony jest w niej problem germanizacji, a takze zbyt wielkich ambicji. Bohater - Michal - jest uczniem przecietnym, ale bardzo pracowitym. Bardzo dobrze zna material, cóz z tego, gdy wyrwany do odpowiedzi nie chce odpowiadac, milczy. Jego dramat poglebiaja listy od matki, w których zada od niego coraz lepszych wyników. Ze zgryzoty i skrajnego wyczerpania umiera. Problem germanizacji jest tu bardzo silnie zaakcentowany. Michal wychowany zostal w duchu patriotycznym, w kulcie ojczyzny. Tymczasem w szkole polskosc jest ponizana, deptana. Michal nie moze tego zrozumiec, zaciekle broni tego, co zostalo mu wpojone w domu. Nie pojmuje rzeczywistosci, nie rozumie, ze musi udawac, robic inaczej niz myslec. W swej dzieciecej naiwnosci nie dostrzega zmian, jakie zaszly w polityce i sytuacji kraju. Janko Muzykant jest nowela, w której pisarz porusza problematyke spoleczna. Odwoluje sie przy tym do czesto wykorzystywanego przez pisarzy pozytywistycznych motywu skrzywdzonego dziecka. Biedny i bezbronny wiejski chlopiec staje sie ofiara niesprawiedliwych stosunków spolecznych. Janko jest nieprzecietnie utalentowany muzycznie, jednak jego ogromne zdolnosci nie przynosza mu w zyciu ani pieniedzy, ani slawy i zaszczytów. Nie zmieniaja tez jego pozycji spolecznej. Staja sie za to przyczyna jego smierci - Janko zakrada sie bowiem do dworu, by choc móc dotknac skrzypiec. Zostaje jednak zlapany, a nastepnie wychlostany. Okrutna kara jest zbyt dotkliwa dla slabego chlopaka i Janko po trzech dniach umiera. Szczególnej ironii uworowi dodaje jego zakonczenie, w którym panstwo, powróciwszy z Wloch, rozmawiaja o wyszukiwaniu i rozwijaniu tamtejszych talentów artystycznych, nie zdajac sobie sprawy z tego, iz niedawno pochowano jeden rodzimy, lecz wybitny. Osia wydarzen jest motyw zmarnowanego nieprzecietnego dziecka, dziecka o wielkim talencie. Autor nawiazuje tu jednoczesnie do gorzkiego powiedzenia Cudze chwalicie, swego nie znacie . Sienkiewicz zwraca uwage czytelnika na niezrozumiala dla wrazliwego czytelnika niechec dworu do chlopów i brak zrozumienia tragedii i nieszczesc...

 

>>>Kup "matura cd" !!!<<<