Boleslaw Lesmian - wielki kreacjonista liryczny

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Boleslaw Lesmian - wielki kreacjonista liryczny Kreacjonizm to nowatorska metoda twórcza we wspólczesnej literaturze, której zalozeniem jest zastapienie mimetyzmu (sztuka jako reprodukowanie rzeczywistosci) zasada calkowitej autonomicznosci swiata przedstawionego w dziele literackim, swobodnie kreowanego w wyobrazni twórcy, niezestawialnego z zadna rzeczywistoscia poza nim. Arystoteles uwazal, ze dzielo sztuki powinno odtwarzac otaczajacy nas swiat i realne sytuacje. Z czasem artysci, choc nadal scisle zwiazani z rzeczywistoscia, zaczeli przetwarzac realny obraz, az tak jak w twórczosci Lesmiana, zerwali wszelkie relacje miedzy dzielem sztuki a realnym swiatem. Lesmian kreuje pewna niezalezna rzeczywistosc. Rzadzi sie ona swoimi prawami, a swiat w dziele sztuki jest czystym wytworem wyobrazni. Zjawisko kreacjonizmu przybralo konkretna forme literacka dopiero w poezji Lesmiana, dramatach Witkacego i Gombrowicza oraz prozie Schulza. Termin kreacjonizm pojawil sie znacznie pózniej, a po raz pierwszy uzyl go Henryk Bereza w znaczeniu metody twórczej. Doskonalym przykladem kreacjonizmu jest wiersz Lesmiana pt. Dziewczyna . Streszczenie tego utwotu jest niemozliwe w kategoriach realistycznych. Jego tresc jest wykreowana na uzytek tylko tego jednego wiersza. Przemawia do nas nie fabula czy zdarzeniowosc, ale pewien podtekst filozoficzny. Dziewczyna jest nieomal pogladowa ilustracja doktryny bergsonowskiej, iz energia twórcza jest niezniszczalna. W wierszu prace ludzi podejmuja po ich smierci ich wlasne cienie, a potem mloty. Inna mysl, zawarta w utworze, to brak istniejacej granicy miedzy bytem a niebytem, miedzy zyciem a smiercia. W swiecie stworzonym przez Lesmiana przejscie z bytu do niebytu jest czyms zwyczajnym i choc poeta wprowadza pojecie zgonu, to ono niczego nie rozgranicza - Nigdy dosc sie nie umiera . Ostatnia zwrotka Dziewczyny moze byc róznorodnie odebrana. Jesli zwrócimy uwage na motyw dwunastu braci, kojarzac ich z dwunastoma apostolami, to zdania: I byla próznia w calym niebie czy To byl glos - i tylko glos - oznaczalyby, ze Boga nie ma. Jesli natomiast zwrócimy uwage na wielki wysilek, jaki podejmuja bracia, potem cienie i mloty, by zburzyc mur, za którym slychac dziewczecy glos, to zakonczenie utworu mogloby oznaczac, iz to, co mozna osiagnac, na pewno nie jest idealem - Bo to byl ...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<