cierpliwie

(Można również przeszukać naszą bazę, użyj do tego odnośniku "Pokaż cytat"
aby wybrać słowo-klucz i wyszukać cytaty z wybranym słowem.)

... ludzie w różny sposób zdążają do celu, jaki każdy ma przed sobą, to jest do sławy i bogactwa, jeden oględnie, inny gwałtownie, jeden przemocą, inny podstępem, jeden cierpliwie, inny niecierpliwie - a każdy tymi różnymi sposobami może tam dojść. Henryk Sienkiewicz Pokaż cytat

Bóg dał współmałżonkom uszy, aby mogli wysłuchiwać skargi drugiej osoby - wysłuchiwać cierpliwie. Oeser Hermann Pokaż cytat

Brud, ciasnota, bezczeszczenie człowieka pracy, bezczeszczenie kobiety. Była szydercza, bezkarna bezczelność rozpusty, maminych synków, fircykowatych studentów i kupczyków. Żartem albo wybuchem wzgardliwego zniecierpliwienia kwitowano łzy i skargi okradzionych, pokrzywdzonych, oszukanych. Olimpijski spokój pasożytów, wyróżniających się tylko tym, że nic nie robili, niczego nie szukali, niczego nie dali światu! [o czasach przed rewolucją] Borys Pasternak Pokaż cytat

Czas przynosi radę. Należy oczekiwać jej cierpliwie. Bywa, że trzeba zawierzyć chwili. Friedrich Schiller (1759 - 1805) Pokaż cytat

Często myślałem wówczas, że gdyby zmuszono mnie do życia w pniu uschniętego drzewa, gdzie jedynym moim zajęciem byłoby oglądanie barwy nieba ponad moją głową, z czasem przyzwyczaiłbym się i do tego. Czekałbym na przelot ptaków lub zderzanie się chmur, tak jak tutaj czekałem na dziwaczne krawaty mojego obrońcy lub jak dawniej, w tamtym świecie, cierpliwie wyczekiwałem soboty, by obejmować ciało Marii. Albert Camus, Obcy Pokaż cytat

Humana ferre - znosić cierpliwie przypadłości ludzkie. Pokaż cytat

Małżeństwo, jak kalectwo, należy znosić cierpliwie. Karol Bunsch Pokaż cytat

Przyjaźń jest najdelikatniejszym kwiatem, który rozwija się z wzajemnych kontaktów międzyludzkich. Jeżeli nie dbamy o niego cierpliwie i niestrudzenie, więdnie i usycha, zanim otworzy wszystkie swoje pączki. Zenta Maurina Raudive Pokaż cytat

Znosiłem jak anioł cierpliwie / Ból wszelki, o ile był. . . cudzy / A teraz ogromnie się dziwię, / Że mogą mój znosić tak drudzy. Lucjan Rydel Pokaż cytat