Danton - wielki aktor czy dobry człowiek?

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Danton - wielki aktor czy dobry człowiek? Georges- Jacques Danton urodził się 29 października 1759 r, w Arcis-sur-Aube: sto pięćdziesiąt kilometrów od Paryża. Wychowany został w wielodzietnej rodzinie, co na ówczesne czasy nie było nietypowe. Ojciec jego przeżył czterdzieści lat, co w odróżnieniu od dni dzisiejszych było średnią wieku, w rodzinach burżuazyjnych. W dzieciństwie młody Danton był osobą dość niepozorną z wyglądu, natomiast ze strony charakteru był określany jako dzikus. Instytucje szkolne nie były dla niego najlepszym miejscem do przebywania, nauczycielkom sprawiał problemy, lecz wszyscy zgodnie podkreślali jego wielkie serce. To właśnie to wielkie serce, to cecha o, której wspomina się jeszcze w późniejszych okresach życia Dantona. Jako mężczyzna był pokaźnej budowy, atletyczne kształty, mocny głos i wielka ruchliwość dodawały mu męskości. Jeszcze twarz. Twarz tego człowieka była niejednokrotnie tematem do szyderstw. Już w dzieciństwie, jego oblicze otoczone było legendami, usprawiedliwiającymi wszystkie deformacje. Do całego portretu zewnętrznego Dantona, należy dodać jeszcze: rubaszność manier, umiejętność posługiwanie się ludowym językiem oraz gust do brutalnego słownictwa. To właśnie te cechy pomogły mu w docieraniu do ludu nieoświeconego . Tak zachowujący się człowiek z pewnością nie budziłby dziś specjalnego zaufania. Jeżeli powie się jeszcze, iż w Dantonie nie było żadnej skłonności do starannej, prowincjonalnej elegancji, jego obraz momentalnie blednie w porównaniu chociażby z Robesspierre em. Jego obraz duchowy również, nie zawsze był ukazywany pochlebnie. Danton, swą osobą wywierał na ludziach potężny wpływ, co było zapewne rezultatem żywiołowości. Pomagało mu to w zdobywaniu przyjaciół, którzy niestety nie zawsze byli odpowiedni. Robesspierre nazywa ich, wręcz szelmami . Nie myślmy jednak o Dantonie jako, o potworze pozbawionym uczuć. Osobowość jego, jest pełna dualizmu. W odniesieniu do ludzi mu przyjaznych był wzorem godnym naśladowania. Z jednej strony jest niechlujny, z drugiej natomiast strony swój dwór w Arcis urządził z wielkim przepychem. Najciekawsze jest jednak to, iż ze swoim okrutnym wizerunkiem był kochankiem (prawdopodobnie) jedenastu tysięcy dziewic! Niestety nie mógł się poszczycić trwałymi związkami, które były ogólnie przyjęte wśród ludzi z elity. Robesspierre bardzo często zarzucał brak wychowania. Może i słusznie, gdyż sposób zachowania się Dantona w niektórych sytuacjach, był rzeczywiście nie adekwatny. Swoim zachowaniem, Danton (w czasach dzisiejszych) uzyskał by miano pozera . Jest to dość nieładne, określenie na człowieka, robiącego coś na pokaz. Jako przykład mog...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<