MIŁOŚĆ

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

MIŁOŚĆ Miłość – uczucie najtrudniejsze i najpiękniejsze. Głębokie i piękne. Potrafi dać radość i szczęście, ale potrafi i zabić. Tworzy i niszczy. Nie umiemy powiedzieć, czym jest, ma tak wiele twarzy. Czasem trwa długo,czasem tak prędko umiera, traci swą moc. Czasem się zmienia; jakże okrutna jest siostra miłości, nienawiść... Nie potrafimy żyć nie kochając, bez miłości nasze dusze były by martwe. To uczucie, to jeden z wymiarów naszego człowieczeństwa. Jak wiele możliwości ma człowiek, który chce kochać... Kochamy naszych rodziców już jako maleńkie dzieci. Kochamy nasze dzieci, ofiarujemy im wszystko czasem jak nieszczęsny Goriot kochamy za bardzo i zostajemy zapomniani. Brat kocha siostrę, siostra – brata. Antygona oddaje życie dla tej miłości. Na tysiącach stron opsują twórcy miłość dwojga ludzi. Miłość bywa wierna i niespełniona, szalona i dojrzała, zmysłowa i platoniczna, radosna i pełna rozpaczy. Za każdym razem jest inna: Orfeusz i eurydyka, tristian i izolda, rome i julia, wokulski i izabella, joasia i judym, cezary i laura. Miłośc daje nam tak wiele ale czasem nas gubi. Tak jak wertera, gustawa, wokulskiego, cezarego, justynę. Namiętność potrafi nami zawładnąć, odebrać godność, rozsądek, życie. Prowadzić kuśmierci i szaleństwu. Jak i mu często niszczymy miłość . Nie odnaleźli szczęścia abelard i heloiza. Nie mieli doń prawa Giaur i leilla, nie pozwolono żyć basi i krzysztofowi. Jakże często literaura ukazuje nam rozpacz, tęskonotę, gorycz. Czasem jednak miłość jest szczęśliwa. Pięknie pisali o prawdzie miłości Tetmajer, Leśmian , Pawlikowska. Kochamy innych ludzi. Kochamy Boga. Kochamy ojczyznę. Kochamy świat, piękno życie. Czasem jesteśmy szczęśliwi. Czasem jednak los jest dla nas okrutny i każe płacić straszną cenę za miłość. ANTYK Mit o orfeuszu i eurydyce jest przepięknąhistorią o głębokiej, silniejsze niż śmierć, miłośći małżeńskiej. Orfeusz, król Tracji, syn boga rzecznego Ojagrosa i muzy poezji Kaliope, był śpiewakiem i pięknie grał na gitarze. Grą i śpiewem oczarowywał ludzi i naturę. Kiedy zmarła jego żona, Eurydyke, cierpienie jego było tak wielkie, że postanowił zejść po nią do Hadesu. Swoją muzyką oczarował całe podziemie. Charon przewiózł go za darmo na drugi brzeg Styksu, a władca Hadesu zgodził się na powrót Euryduki na ziemię. Postawił jeden warunek – aż do momentu wyjścia z krainy umarłych Orfeusz nie mogł obejrzeć się, jednak nie wytrzymał i zrobił to, wtedy ona została porwana w głąd Hadesu. Hymn o miłośći stanowi pierwszy fragment Pierwszego listu do Koryntian, napisanego przez Św. Pawła w I w. Po Chrystusie. Hymn określa miłość jako uczucie ponadczasowe, które nadaje sens ludzkiemu życiu. Wychwala jej wartość, znaczenie i potęgę. Apostoł wymienia najważniejsze cechy tego uczucia są to: cierpliwość, dobroć, bezinteresowność, brak zazdrości i gniewu, ufność zdolność do przebaczania. Według św. Pawła taką miłością może darzyć tylko chrystus. Miłość ziemska, do której zdolni są ludzie, to tylko słabe odbicie miłości boskiej, jednak pozwala ona zbliżyć się człowiekowi do Stwórcy. Średniowiecze Dzieje Tristiana i Izoldy są bohaterami wzruszającej historii miłosnej, która powstała w cyklu legend celtyckich. Ich dzieje to historia miłości tragicznej, choć odwzajemnionej. Kiedy Tristian, wierny wasal i siostrzeniec króla Marka, wiózł izoldę do króla, którego żoną miała zostać, przez pomyłkę wypili napój miłosny, przygotowany przez matkę izoldy dla króla i jej córki. Od tego momentu połączyła ich potężna miłość, nad którą nie byli w stanie zpanować. Miłość zostala tu przedstawiona jako potężna, namiętność, która nie poddaje się racjonalnym analizom, wymyka się spod kontroli. Jest uczuciem silniejszym od woli kochanków. Choć kochankowie wiedzą że zdradzają i oszukują – Tristian swego króla, A izolda swego męża to jednak nie mogą nic poradzić są besilni wobec przeznaczenia. Spotykają się potajemnie, kłamią, chwytają się każdego sposobu, aby choc przez chwilę być razem. Kochają się tak, że są gotowi oddać za siebie życie, cierpieć, znosić wszelkie upokorzenia. Wypity przez pomyłkę napój miłosny skazał kochankow na życie przepojone cierpieniem, bólem, poczuciem winy. Jednakże uczucie, którym się darzą, jest miłścią czystą. Poszukujący ich król Marek, zajrzywszy do szałasu, w którym spali, zobaczył niewinnie śpiących, przedzielonych nagim mieczem. Miłośc kochanków skazana jest na klęskę. RENESANS Romeo i Julia Williama Szekspira to historia miłości tragicznej śmierci dwojga młodych ludzi z Wrony. Wywodzili się oni ze sklóconych ze sobą od lat rodów. Ród Montekich, z którego pochodził Romeo, to ludzie spokojni, godni, rozważni drugi to ród Kapuletów – męszczyzn agresywnych, brytalnych. Julia wywodziła się z rodziny Kapuletów. Uczucie jakie zawładneło dwojgiem młodych kochanków, to wrecz symbol wielkiej, spontanicznej miłości od pierwszego wejrzenia. Dramat Szekspira opowiada o miłości zdolnej pokonać każdą przeszkodę. Niczym jest więc lęk przed śmiercią czy nienawiść otoczenia. Sledząc losy Romea i julii, widzimy jak zakochani pod wpływem łączącego ich uczucia d...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<