Poezja polska wobec wrzesnia i okupacji.

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Poezja polska wobec wrzesnia i okupacji. 1. Krzysztof Kamil Baczynski. - Wybór - obraz walki, ludzie dokonujac wyboru walki biora takze na siebie ciezar moralny tej walki. Deklaracja postawy czynnej, poczucie patriotycznego obowiazku. Sam Baczynski nie byl czlowiekiem czynu, ale podnosi karabin, wie, ze musi walczyc, tym samym marnujac swoje zycie. - Z glowa na karabinie - Baczynski tworzyl oryginalna poezje, która zapowiadala wielki talent poetycki, lecz poeta wybral inna droge zyciowa, pragnal walczyc i zginal. Dramatyczny spór z losem, dialog z samym soba. W czasie swej mlodosci poeta zamiast zyc bedzie musial walczyc. a ja przespie czas wielkiej rzezby z glowa ciezka na karabinie Wielka rzezba to czas tworzenia. Lecz nie piórem w dloni nad biala kartka papieru, nie na szczycie Mont Blanc wpatrzony w gwiazdy - lecz w oddziale zolnierzy, z karabinem zamiast pióra, krwia zamiast atramentu. - Z lasu - perspektyw wojennego swiata, las jest otchlania, lamia sie lady, noce tra sie i gniota, armie sie gna - to wojenna panorama. Surrealistyczny obraz pochodu zolnierzy w otchlan rozwartych ust lasu. Smierc synów przed ojcami - tragedia i anormalnosc - ujeta jest tu w wizje lesnej otchlani. - Pokolenie - jest to wiersz, który przedstawia straszliwa wizje swiata i pokolenia wojny. Mlodzi, dwudziestoletni ludzie dorosli juz do trumny - smierc grozi im w kazdej chwili, ich zycie zostalo przyspieszone. Zyja w odksztalconej rzeczywistosci, podobnej do wizji Apokalipsy - rzeki ognia, sciete krwia purpurowa - to ich normalnosc. Czegoz ty jeszcze? - mówi poeta do siebie lub do rówiesnika, a jest w tym pytaniu i gorycz, i protest, i mestwo dumy ze swego losu. Kazdy - kolumna jestes na grobie piesni wlasnych zamarzly Piesn jest w grobie - w tym tkwi najwieksza tragedia poety. Lecz trwa poetyckie przeksztalcanie swiata: oczu orzech jest stezaly, skrzypi snieg a nie serce, nie lzy wrosly w twarz, lecz soli kulki z nieba ... A zatem ból jest ukryty, smierc niby nie przeraza. Odwaga i mestwo tworza maske poety-Kolumba, lecz w sercu ma on zwykly, ludzki ból, lek smierci, tesknote za miloscia i mozliwoscia tworzenia. - Bez imienia - chwila bez imienia nazywa poeta czas swojej mlodosci wojenno-powstanczej, podobnie jak w innym wierszu okresla swoja wspólczesnosc: taki to mroczny czas . Ta chwila to swoista akcja: huk i ogien, biegnace postacie, krzyk zza sciany, uderzenie bomby i ciemnosc. Nie ma nazwiska, nie ma bohatera - jest cialo. To chwila wypalona w czasie jak w hymnie , zaznacza swoje imie nitka krwi - za wozem , na którym leza zapewne zwloki jakiegos zabitego. Utwór jest krótki - ale trzy zwrotki wystarcza, by oddac groze wojny, realia bombardowania i smierci. Nie wiemy kto zginal i gdzie akcja miala miejsce. Nie musimy - to jest chwila bez imienia, ogólna i powszechna, a przy tym tak ciemna w ciagu historii, ze nie warta, by obdarzyc ja nazwa. Jej znaki - to krew i smierc. - *** Których nam nikt nie wynagrodzisz - nad czasami wojny przejal wladze Antychryst, w owych latach czlowiek jak krzyz na pustym domu , los czlowieczy w owych latach kostur nam na droge , ojczyzna trudnej starosci, zlej mlodosci. Wizja tych czasów w jakich zyl poeta i jego rów...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<