spada

(Można również przeszukać naszą bazę, użyj do tego odnośniku "Pokaż cytat"
aby wybrać słowo-klucz i wyszukać cytaty z wybranym słowem.)

(...) Światło spadało na stoki wzgórz, kładło cały swój żar na cyprysach i oliwkach, na białych domach o czerwonych dachach, potem ginęło w dymiącej słońcem równinie. I za każdym razem to samo poczucie ogołocenia. Albert Camus (1913-1960) Pokaż cytat

Ale są takie krzyże ogromne, gdy kochając za innych się kona / To z nich spada się, jak grona wyborne w Matki Bożej otwarte ramiona. Jan Twardowski (ur. 1915) Pokaż cytat

Byle meteor, gdy spada, nazywa się gwiazdą. Janusz Roś Pokaż cytat

Ei incumbit probatio, qui dicit, non qui negato - obowiązek dostarczenia dowodu spada na tego, kto twierdzi, a nie na tego, kto zaprzecza. Pokaż cytat

Gdy Pan potrząsa drzewem twojego życia tak, że liście spadają, wtedy pragnie tylko tego, abyś przez gołe gałęzie tym lepiej widział błękit nieba. Frommel Pokaż cytat

Gutta cavat lapidem non vi, sed saepe cadendo, sic homo doctus, fit non vi, sed saepe studendo - kropla drąży kamień nie siłą, lecz częstym spadaniem, tak też człowiek nie staje się uczonym gwałtownie, lecz przez to, że często się uczy. Owidiusz Pokaż cytat

Jabłko spada z drzewa tylko raz. Bunsch Karol Pokaż cytat

Każde niepowodzenie to listek spadający z drzewa nadziei. Józef Bułatowicz Pokaż cytat

Kiedy spada serwetka i kelner przynosi inną robi nam się przykro, bo zdążyliśmy już tamtą polubić. Pokaż cytat

Kochanie to niedola ciężka, bo przez nie człek wolny niewolniekiem się staje. Równie jak ptak, z łuku ustrzelon, spada pod nogi myślica, tak i człek, miłością porażon, nie ma już mocy odlecieć od nóg kochanych. Kochanie to kalectwo, bo człek, jak ślkepy, świata za swoim kochaniem nie widzi. . . Kochanie to smutek, bo kiedyż więcej łez płynie, kiedyż więcej wzdychań boki wydają? Kto pokocha, temu już nie w głowie ni stroje, ni tańce, ni kości, ni łowy; siedzieć on gotów, kolana własne dłońmi objąwszy, tak tęskniąc rzewliwie, jako ów, któru kogoś bliskiego postradał. . . Kochanie to choroba, gdyż w nim, jako w chorobie, twarz bileje, oczy wypadają, ręce się trzęsą i palce chudną, a człowiek o śmierci rozmyśla albo jak w obłąkaniu ze zjeżoną głową chodzi, z miesiącem gada, rad miłe imię na piasku pisze, a gdy mu je wiatr zwieje, tedy powiada "nieszczęście" i ślochać gotów. . . A jednak jeśli miłować ciężko, to nie miłować ciężej jeszcze, bo kogóż bez kochania nasyci rozkosz, sława, bogactwa, wonności lub klejnoty? Kto kochanej nie powie: "Wolę cię niźli królestwo, niźli sceptr, niźli zdrowie, niźli długi wiek?. . . " A ponieważ każdy chętnie by oddał życie za kochanie, tedy kochanie więcej jest warte od życia. Henryk Sienkiewicz, "Pan Włodyjowski" Pokaż cytat

1 2