Stefan Żeromski Ludzie bezdomni

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Stefan Żeromski Ludzie bezdomni Ludzie bezdomni to piąta książka Stefana Żeromskiego. Pisał ja w latach 1898-1899, ale wykorzystał w niej doświadczenia i obserwacje całego dotychczasowego życia. * Budulec życiorysu Joasi stanowiły wspomnienia Żeromskiego z: dzieciństwa w zbiedniałej rodzinie szlacheckiej ze wsi Strawczyn, nauki w kieleckim gimnazjum, okresu tułaczki po cudzych domach, kiedy po śmierci rodziców musiał zarobić na życie korepetycjami. * Atmosferę konspiracji w wątkach Wiktora Judyma i Korzeckiego pozwoliły mu tak dobrze odmalować doświadczenia wyniesione z nauki w Szkole Weterynaryjnej w Warszawie (1886r.), kiedy to współtworzył intensywne życie ideowe ówczesnej młodzieży i dziesięć lat później uczestnictwo w konspiracyjnych wieczorach organizowanych przez PPS (m.in. ukrywał w swoim mieszkaniu Piłsudzkiego, był śledzony i aresztowany). * Cisy są wiernym portretem Nałęczowa roku 1890, kiedy to pracował tam jako guwerner. * Doktor Judym ma swój pierwowzór w Wiktorze Tomaszu Janiszewskim, lekarzu stacji klimatycznej w Zakopanem. * , Starcy (dyrektor, administrator, kasjer i plenipotent sanatorium w Cisowie) to częściowo osoby z kierownictwa zakładu w Nałęczowie, a częściowo ludzie z zarządu Muzeum Polskiego w Rapperswilu, gdzie pisarz pracował w latach 1894 - 1896. * Inne postacie powieści też mają swoje pierwowzory: Korzecki to Edward Abramowski (ideolog spółdzielczości w Polsce), Joasia to Oktawia Rodkiewiczowa (od 1892 r. żona Żeromskiego). * Materiału do cytowanego w pamiętniku Joasi listu Wacława dostarczył list przesłany z zesłania przez przyjaciela pisarza, Wacława Machajskiego. * Fabryka cygar to zakład Br(hna przy ulicy Krochmalnej w Warszawie. * Żeromski odwiedzał Dąbrowę Górniczą, by móc opisać warunki życia i pracy robotników Zagłębia, prosił też paryskich znajomych o dokładne informacje na temat domu noclegowego Chateau Rogue. Pisarz bardzo dokładnie przygotowywał się do pisania utworu, który w efekcie stanowi efekt pasji poznawczej i pozytywistycznych przekonań, że praca pisarska musi łączyć się z rzetelną, naukową nieomal penetracją społecznej rzeczywistości i własnych przekonań. Wydana w grudniu 1899 r. powieść przyczyniła się do powrotu problematyki społecznej i narodowej w polskiej literaturze. Ludzie bezdomni przynieśli Żeromskiemu pozycję duchowego wodza pokolenia . Stał się wielkim autorytetem moralnym dla współczesnych. Wywarł bezpośredni wpływ na sposób myślenia i życia młodych ludzi z początków XX w. Świat przedstawiony powieści Akcja rozgrywa się w wielu miejscach: Paryżu, Szwajcarii, Wiedniu, Warszawie, Cisach oraz Zagłębiu. Poprzez wspomnienia Joasi Podborskiej przenosimy się do Kielc, Głogowa, Krawczyska i Mękarzyc ( Zwierzenia ). Poprzez list Wacława do siostry - aż na Syberię. Bohaterem zbiorowym są mieszkańcy dzielnic nędzy w Warszawie i Zagłębiu oraz wieśniacy z Cisów. Na tym tle umiejscowił Żeromski inteligencję: Joannę Podborska (nauczycielkę), Tomasza Judyma (lekarza) oraz Korzeckiego (inżyniera). Na dalszym planie znajdują się lekarze warszawscy (dr Czernisz, Żyd dr Chmielnicki) oraz dyrektor Kalinowicz. Inteligencja dzieli się na dwie grupy: ludzi pochodzenia szlacheckiego (pisarz obciąża ich odpowiedzialnością za krzywdy, które ich przodkowie wyrządzili ludowi) , z pochodzenia chłopów, którzy dzięki ciężkiej pracy uzyskali wykształcenie (Żeromski przyznaje im naturalne prawo czynnego uczestnictwa w awangardzie postępu ). Problematyka powieści i sposób jej przedstawienia Tytuł powieści sygnalizuje tematykę utworu, jest wieloznaczny i wielofunkcyjny: 1. w dosłownym znaczeniu (oskarżenie porządku społecznego) wskazuje na bezdomność bohaterów: ludzi świata nędzy (żyją w norach i budach, a nie w domach); wydziedziczonej Joasi, która nie ma własnego kąta i żyje u obcych; Wiktora, który tuła się z rodzina po świecie. 2. w znaczeniu metaforycznym rozumiany być może w kategoriach kwalifikacji moralnych, jako: * bezdomność społeczna ludzi, którzy opuszczają dom, bo umierają rodzice i zmuszeni są iść dalej o włas...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<