Udowodnij, że twórczość Jana Kochanowskiego była ilustracją hasła: Nic co ludzkie nie jest mi obce .

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Udowodnij, że twórczość Jana Kochanowskiego była ilustracją hasła: Nic co ludzkie nie jest mi obce . Jan Kochanowski , jeden z najbardziej cenionych poetów doby renesansu to Polak , który swoją twórczością poważnie wzbogacił literaturę polską w nowy styl nazwany od słowa narodziny odrodzenie. Owo odrodzenie początkowo miało symbolizować powrót do starożytnej kultury , jednak zakres tego terminu poszerzył się obejmując odrodzenie ludzkości. Do takiego przesłania przyłączył się również Jan Kochanowski , absolwent wielu uczelni krajowych i zagranicznych .Studia pomogły mu w wybraniu drogi życiowej , której nigdy nie zmienił. Kształcił się nie tylko z dziedziny literatury i językoznawstwa , poznawał również idee prawa i religii. Był to więc wielki uczony , humanista , filozof , człowiek prawy i pobożny. Jan Kochanowski pozostawił nam szereg utworów należących do różnych gatunków literackich. Każdy z nich przewyższa , a przynajmniej dorównuje innym należącym do danego gatunku poezji. Jego twórczość obfitowała nie tylko w nowe gatunki literackie. Był również prekursorem pięknego polskiego języka literackiego. Kochanowski wprowadził do naszej literatury termin fraszka symbolizujący żarcik, figielek. Fraszki są niezbitym dowodem na to , że przedmiotem jego twórczości były tematy czerpane z życia ludzi stanowiących dominującą klasę ówczesnego społeczeństwa. Nie zajmował się problemami nietuzinkowego bohatera , na którym ciążył los całego świata. Starał się przedstawić obraz XVIw. szlachty w krótkich , zabawnych historyjkach posiadających często bardzo głęboki morał. Do najpopularniejszych fraszek możemy zaliczyć m.in.: Raki , w której autor formując w szczególny sposób szyk słów umieszcza dwie fraszki w jednej podnosząc tym samym wartość samego utworu. Fraszka czytana normalnie opiewa urodę , wdzięki i zachowanie kobiet , natomiast czytana od tyłu przeczy temu. We fraszce Na lipę autor obcując z piękną polska przyrodą prosi o natchnienie , którego rezultaty mogliby później podziwiać ludzie. W utworze O kapelanie krytykuje stosunek kleru do spraw duszpasterskich. We fraszce O żywocie ludzkim porównuje przemijanie ludzkiego życia do przemijania trawy polnej i wyraża głębokie refleksje o kruchości i znikomości istnienia. pisał także o miłości : Próżno uciec , próżno się przed miłością schronić, Bo jako lotny nie ma pieszego dogonić? Tematy czerpane z życia szlachty są również zawarte w pieśniach . Przykładem tego może być Pieśń XIX. ... I szkoda zwać człowiekiem , kto bydlęce żyje Tkając , lejąc w się wszystko , póki zstawa szyje; Nie chciał nas Bóg położyć równo z bestyjami: Dał nam rozum , dał mowę , a nikomu z nami. Spośród kanonu pieśni wyłania się jedna , wyjątkowa , zatytułowana: Czego chcesz od nas Panie . Już tytułowe słowa oraz pierwszy fragment utworu: Czego za dobrodziejstwa , w którym nie masz miary? Kościół Cię nie ogarnie , wszędy pełno Ciebie; Złota też , wiem nie pragniesz bo to wszystko Twoje, Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje. naprowadzają nas na właściwy tok rozumowania. Relacja człowiek-Bóg została tutaj przedstawiona z pozycji pokornego , wypełnionego wiarą człowieka , który będąc głosem narodów pyta Boga , czego On chce , co wymaga od nas za dobrodziejstwa , w których nie zna miary. Pieśń jest również formą podziękowania i uwielbienia Stwórcy do którego wszystko i wszyscy należą. Dzięki takiej formie i podniosłej treści śmiało można utwór ten podnieść do rangi hymnu , co dla samego autora jest wielkim wyróżnieniem. Wartą zauważenia jest również pieśń , a raczej cykl pieśni zawarty pod jednym tytułem : Pieśń Świętojańska o Sobótce . Jest to kolejny przykład fascynacji Kochanowskiego. Fascynacje te dotyczą polskiej wsi , staropolskich tradycji , obyczajów. Obrzęd tzw. Sobótki przypadającey na letnie zrównanie dnia i nocy - 23 czerwca - był obchodzony przez masy ludzi żyjących na wsiach . Przez ludzi , którym uroczystości sobótkowe pozwalały jeszcze bardziej związać się z przyrodą nie tylko przez poświęcenie wody i ognia ale i przez pracę , której na wsi nigdy nie brakowało , zwłaszcza o tej porze roku. To , że Kochanowski pisał o wsi , o życiu ziemian jest jeszcze jednym świadectwem , że był on trwale związany z hasłem : Nic co ludzkie nie jest mi obce . Powyższe motto odnosiło się również do Trenów , które uznane zostały w poezji światowej za arcydzieło literatury renesansowej. Tematem trenów jest głównie śmierć i żal najbliższych. Śmierć Urszulki - córeczki Kochanowskiego , najprawdopodobniej skłoniła autora do napisania trenów składających się z 19 utworów formujących 5 części: pochwały cnót , zalet zmarłej cór...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<