Strona
główna »
Matura cd »
Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego »
Wypracowania z polskiego - spis
»
>>>Kup
"matura cd" !!!<<<
Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez
przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są
zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z
brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w
oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie
jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.
Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.
Wielkosc i slabosc Konrada - poety wypowiadajacego sie w Wielkiej Improwizacji z III czesci Dziadów Adama Mickiewicz
Nie ma na swiecie ludzi idealnych. Kazdy z nas ma swoje wady, kazdy zazdrosci, bywa nieczuly i nieraz popelnia bledy. Czlowiek doznaje, czuje, potrafi dostrzegac piekno, okazywac uczucie, wie jak zyc, by byc szczesliwym. Jednak za kazda z owych moralnych wartosci stoja równiez te nieczyste i negatywne cechy ludzkiego usposobienia. Za skromnoscia kryje sie pycha, za pedantyzmem - niedbalosc, a za potega czy wielkoscia - slabosc. Róznorodnosc i rozbieznosc cech ludzkiego charakteru ukazal za posrednictwem glównego bohatera Wielkiej Improwizacji z III czesci Dziadów romantyczny twórca, Adam Mickiewicz.
Na czym polegala wielkosc, a na czym slabosc Konrada, poety, który odnalazlszy w sobie nieprzecietny talent literacki oraz dar madrosci i heroizmu, postanowil zwrócic sie do Boga o przyznanie mu rzadu nad duszami?
Przede wszystkim w postepowaniu osiemnastowiecznego poety docenic nalezy jego nadzwyczajny dar twórczosci i rozleglego myslenia. Potrafil on dostrzegac prawdy oraz problemy niezauwazalne przez reszte wspólczesnego mu spoleczenstwa. Podmiot liryczny byl absolutnie swiadomy i przekonany o wybitnosci swego genialnego talentu literackiego. Mial on poczucie wlasnej wartosci, co pozwalalo mu na stawianie odwaznych i pewnych kroków. O swym geniuszu mówil:
Depce was, wszyscy poeci, Wszyscy medrce i proroki,(...)
Gdyby chodzili dotad sród swych dusznych dzieci, (...)
Z cala pochwal muzyka i wienców ozdoba, Zebrana z wieków tyla i z pokolen tyla;
Nie czuliby wlasnego szczescia, wlasnej mocy, Jak ja dzis czuje w tej samotnej nocy.
Konrad nie ukrywal swej wielkiej milosci i przywiazania do zniewolonej ojczyzny, Polski. Smialo kierowal inwektywy pod adresem Boga, swiadom, iz na szali stawia nie tylko zycie i wlasny honor, ale takze swe chrzescijanstwo i wiare. Poeta zachowujac swoje idee i przekonania, gotów poswiecic najwieksze wartosci dla ocalenia zniewolonego narodu, okazal sie wrazliwym, kochajacym i prometejskim czlowiekiem.
Glównym powodem cierpienia, które bolesnie przeszywalo dusze Konrada, byl brak slów, które moglyby wyrazic jego wewnetrzne uczucia i zobrazowac stan emocjonalny. Tego, po czym blednie wodzil myslami nie potrafil przemienic na slowa by oswiecic i olsnic drugiego czlowieka. Dlatego tez bohater dramatu na adresatów swych mysli i idei wybral Boga i nature, jako kreatorów. Konrad przekonany byl bowiem, ze jezeli zaden inny czlowiek...
>>>Kup
"matura cd" !!!<<<