Wstęp.

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Wstęp. (1,1-10) PAWEŁ I SYLWAN I TYMOTEUSZ, kościołowi Tesaloniczan w Bogu Ojcu i w Panu naszym Jezusie Chrystusie: Łaska wam i pokój. DZIĘKCZYNIENIE I POCHWAŁA. 2 Dziękujemy Bogu zawsze za was wszystkich, wspominając was bezustannie w modlitwach naszych, 3 pamiętając o dziele wiary waszej i pracy i miłości i stałości nadziei w Panu nas w Jezusie Chrystusie, przed Bogiem i Ojcem naszym; 4 wiedząc, bracia umiłowani przez Boga, o wybraniu waszym, 5 gdyż ewangelia nasza nie była do was tylko w mowie, lecz i w mocy i w Duchu Świętym i w pełności wielkiej, jak wiecie, jakimi byliśmy między wami dla was. 6 A wy staliście się naśladowcami naszymi i Pana, przyjąwszy słowo w wielkim utrapieniu z weselem Ducha Świętego, 7 tak że staliście się wzorem wszystkim wierzącym w Macedonii i w Achai. 8 Od was bowiem rozniosło się słowo Pańskie, nie tylko po Macedonii i po Achai, ale w każdym miejscu rozeszła się wiara wasza w Boga, tak że my nie potrzebujemy nic mówić. 9 Co do nas bowiem oni sami głoszą, jakiego u was doznaliśmy przyjęcia i jak nawróciliście się do Boga od bałwanów, aby służyć Bogu żywemu i prawdziwemu 10 i oczekiwać Syna jego z nieba (którego wzbudził z martwych) Jezusa, który nas wybawił od gniewu nadchodzącego. CZĘŚC I (2,1 - 3,13) STARANIA APOSTOŁA O KOŚCIÓŁ W TESALONICE 2 NAUCZANIE PAWŁA W TESALONICE. 1 Sami bowiem wiecie, bracia, że nasze przyjście do was nie było daremne; 2 ale po doznaniu przedtem cierpień i obelg (jak wiecie) w Filippach, mieliśmy ufność w Bogu naszym opowiadać wam ewangelię bożą z wielką troskliwością. 3 Albowiem napominanie nasze nie z błędu, ani z pobudki nieczystej, ani z podstępu, 4 ale jak byliśmy przez Boga uznani, żeby nam była powierzona ewangelia, tak mówimy, nie jakby ludziom się podobając, ale Bogu, który doświadcza serc naszych. 5 Nigdy bowiem nie posługiwaliśmy się słowem pochlebstwa, jak wiecie, ani nie powodowaliśmy się chciwością, Bóg jest świadkiem; 6 aniśmy nie szukali chwały od ludzi, ani od was, ani od innych; 7 choć mogliśmy być wam ciężarem jak apostołowie Chrystusa, to jednak staliśmy się maluczkimi wpośród was, jak matka tuląca dzieci swoje. 8 Tak tęskniąc do was, chcieliśmy chętnie dać wam nie tylko ewangelię bożą, ale także życie nasze, ponieważ staliście się nam najmilszymi. 9 Pamiętacie bowiem bracia, naszą pracę i umęczenie: zajęci w nocy i we dnie, aby nikogo z was nie obciążyć, głosiliśmy u was ewangelię bożą. 10 Wy jesteście świadkami i Bóg, jak święcie i sprawiedliwie i nienagannie postępowaliśmy z wami, którzy uwierzyliście; 11 jak wiecie, jak oświadczaliśmy każdemu z was (jak ojciec swym dzieciom), 12 prosząc was i pocieszając, abyście postępowali w sposób godny Boga, który was wezwał do swego królestwa i chwały. SKUTKI NAUCZANIA. 13 Dlatego i my dziękujemy Bogu nieustannie, że przyjąwszy głoszone przez nas słowo boże, przyjęliście je, nie jak słowo ludzkie, ale (jak jest prawdziwie) jako słowo Boga, który skutecznie działa w was, iżeście uwierzyli. 14 Albowiem wy, bracia, staliście się naśladowcami kościołów bożych, które są w Judei w Chrystusie Jezusie, gdyż to samo cierpieliście i wy od współrodaków waszych, jak i oni od żydów, 15 którzy i Pana Jezusa zabili i proroków i nas prześladowali i Bogu się nie podobają i sprzeciwiają się wszystkim ludziom, 16 zabraniając nam głosić zbawienie poganom, aby zawsze dopełniali grzechów swoich; przyszedł bowiem na nich gniew boży aż do końca. CZUŁA MIŁOŚĆ KU TESALONICZANOM. 17 My zaś bracia, oddaleni od was na krótki czas dla oczu, nie sercem, tym usilniej spieszyliśmy się z gorącym pragnieniem oglądać wasze oblicze; 18 ponieważ chcieliśmy przyjść do was, mianowicie ja Paweł i raz i drugi, ale przeszkodził nam szatan. 19 Jakaż bowiem jest nadzieja nasza, albo wesele, albo korona chwały? Czyż nią nie jesteście wy przed Panem naszym Jezusem Chrystusem na przyjście jego? 20 Wy bowiem jesteście chwałą naszą i weselem. 3 POSYŁA IM TYMOTEUSZA. 1 Dla tego nie mogąc dłużej się wstrzymać, postanowiliśmy zostać w Atenach sami, 2 a posłaliśmy Tymoteusza brata naszego i sługę bożego w ewangelii Chrystusowej, aby was utwierdził i dodał otuchy w wierze waszej, 3 żeby nikt nie zachwiał się w tych uciskach, bo sami wiecie, że na to jesteśmy ustanowieni. 4 Gdy bowiem byliśmy u was, zapowiadaliśmy wam, że będziemy cierpieć ucisk, co się też stało i wiecie. 5 Dlatego i ja, nie mogąc się dłużej wstrzymać, posłałem, abym się dowiedział o wierze waszej, by was przypadkiem kusiciel nie skusił i praca nasza nie stała się daremną. POCIESZYŁA GO ICH WIARA. 6 Teraz zaś, gdy Tymoteusz od was przybył do nas i powiadomił nas o wierze i miłości waszej i że zawsze macie nas w dobrej pamięci, pragnąc nas widzieć jak i my także was: 7 dlatego, bracia, doznaliśmy pociechy z was we wszelkiej naszej potrzebie i utrapieniu naszym, przez wiarę waszą, 8 gdyż teraz żyjemy, skoro wy trwacie w Panu. 9 Jakież bowiem dzięki możemy oddać Bo za was za wszelką radość, jaką się weselimy z powodu was przed Bogiem naszym, 10 w nocy i we dnie modląc się co...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<